Przebieg porodu podzielony jest na kilka okresów, w których noworodek ma czas aby przygotować się do życia w innym środowisku. Pierwszy etap to skurcze rozwierające będące słabymi
skurczami macicy. Następuje obrócenie sie płodu grzbietem do góry. W
trakcie trwania porodu skórcze stają się silniejsze i dłuższe a przerwy
między nimi krótsze. Wskutek ucisku płodu i wód płodowych zaczyna
rozwierać się szyjka macicy i płód przedostaje się do dróg rodnych.
Następnym etapem porodu są skurcze i parcia wypierające płód.
Po odejściu wód płodowych następują bardzo silne parcia. Bóle i parcia
porodowe występują często, a przerwy trwają kilka sekund. Trzecim etapem jest poród właściwy czyli tzw. okres bólów partych - wypieranie płodu. Rozpoczyna się on od momentu całkowitego otwarcia szyjki macicy
do urodzenia źrebięcia. Głowa noworodka przy porodzie właściwym leży
zazwyczaj na przednich nogach. W momencie przechodzenia główki przez
szyjkę macicy następują bardzo silne bóle. W tym momencie klacz może
przekręcać się na brzuch lub wstawać. Wychodząca na zewnątrz część
owodni (błona płodowa otaczająca płód, wewnątrz której znajduje się płyn
owodniowy łagodzący wstrząsy i urazy z zewnątrz) zostaje przerwana i
źrebię wydostaje się na zewnątrz. Pępowina ulega przerwaniu w momencie
gdy klacz wstaje lub gdy stoi w trakcie porodu, pod wpływem ciężaru
noworodka. Jeśli natomiast nie zostanie przerwana naturalnie należy ją
podwiązać i odciąć. Po tym etapie następuje kilkuminutowa przerwa a
następnie pojawiają się krótkie bóle, w trakcie których następuje
wydalenie błon płodowych. Łożysko wydalone może być razem ze źrebięciem
lub kilkanaście minut później. Na tym etapie poród jest zakończony.